Wednesday, October 29, 2014

3. Happy නෙලූ හත්පෙති මල....

happy ගේ කතන්දර කියවන කොට කම්මැලි හිතුනොත් කරන්න ඕන දේ මම කියන්නද....
හිත හදාගෙන අනේ කොහොම හරි කියවන්න...
මොකද මේ happy පුදුම අමාරුවකින් මේ ලියන්නේ...නොලිය ඉන්න ගියාම...නිකම් කහඹිලියා ගෑවුනා වගේ happy නලියනවා....


ඉතින් මේ අද මුලින්ම ලියන්නේ happy නෙලපු මලක් ගැන.....මේක හත්පෙති මලක්...අර ශේන්යා ට හම්බ වුන මල වගේමයිද මන්ද....
හැබැයි අන්තිමේදී ශේන්යා වගේම happy ත්  හත්පෙති මල නෙලලා ඉවර වුනාම happy ත් හරිම happy එකේ උන්නලු....

ඔන්න ඉතින් අහන්නකො මේ හත්පෙති මල නෙලපු හැටි....

happy උදේ වැඩට යන්න එනවා නේ කෝච්චියට...හැබැයි එන අතරමග තෙල් බෙදල..හිනා වෙලා හක්ක රිදී රිදී තමයි happy වැඩට යන්නේ...සමහර දාට කෝච්චියේ ගාඩ් මහත්තයත් happy ට රවනවලු....අන්තිම මොහොතේ බෙල්ල කඩාගෙන දුවනවා කියල...happy අහිංසකයි නේ අනේ..ඒකටත් හිනාවෙලාම  නැහුණා වගේ යනවා....

කොහොමින් කොහොම හරි ඔන්න happy කෝච්චියට නැගල...මහා සංග්‍රාමයක් කරලා වාඩි වුනාලු සීට් කොනක..... කෝච්චිය යන කල් අතට ගත්තා බෑග් එකේ ගෙන ආව කවි පොත.....මේක ගත්තේ නම් බුක්ෆෙයාර් එකෙන්ලු..ඒත් කියවලා නැහැනේ මේ වෙනකල්....


කවි පොත අතට අරන් පිටුවක් දෙකක් කියවද්දී ඕන්න එනවා අර නිදිමත කියන වටිනා සංකල්පය...නිදිමත කඩාගෙන අමාරුවෙන් ඇස්දෙක ඇරන් ඉන්නෙ මොකටද කියල හිතල ඔන්න happy ඇස්දෙක වහගත්තා...

ස්ටේෂන් දෙකක් තුනක් යන්නට ඇති...ඇහැරුනේ කවුද හෙමිට පයින් අනින කොට...මෙන්න බලද්දී ගජ ඉලන්දාරියෙක්...පයින් අනිනවා විතරක් නම් මදැයි...මගේ සාරි පොටෙනුත් අල්ලාගෙන...හරියට ඒක එයාගේ වගේ...

අහල පහල ඉන්න අය කොහොමත් හොඳටෝම නිදි නේ මෙහෙම වෙලාවට...අපරාදේ කියන්න බැහැ මගේ දෙපැත්තෙන්ම උන්නේ හිරිමල් වියේ ගැහැණු ළමෝ තුන් හතර දෙනෙක්...එක්කෙනෙක් වත් නෙවෙයි අර අපූරු ඉලන්දාරියා දිහා ඇහැක් ඇරලා බලන්නේ...මේ උන්දැත් අච්චර කෙල්ලෝ ඉද්දි මගේ දිහාමයි බලන් ඉන්නෙ....

මම හෙමිට ඔලුව වනල ඇහුව මොකෝ කියල....අප්පේ මුණේ ඇදුන හිනාව....සිරියාවේ බෑ....තව චුට්ටක් ආවාවෙකෝ ලඟට කියල මාත් හිතුව..දෙන්නම් උන්දැට අමතක නොවෙන පාඩමක් කියල...මෙන්න ටිකක් වෙලා යද්දී මෙයා හෙමිට සෙනග අස්සෙන් එනවා මං ලඟට...

වටේ පිටේ අයටත් දැන් දැන් වැඩේ ලාවට වගේ තේරිලා...ඔක්කොම බලන් ඉන්නෙ වෙන්නේ මොකක්ද කියල...happy ත් බලන් උන්නා...ඉලන්දාරියා ළඟටම ඇවිල්ලා මෙන්න happy ට හොඳටම හේත්තුවක් දැම්මා...අප්පේ ඉතින් තව කොහේ බලන් ඉන්නද ...happy නැගිටලා ඉලන්දාරියට සීට් එක දුන්නා....නිකමට වත් thank u ...කිව්වෙවත් නැතුව මෙයා ඉඳගත්තේ සාරි පොටත් අල්ලගෙනම...

happy ගේ ඇස්දෙක ට කඳුළු එන්නේ නිරායාසයෙන්....ඉලන්දාරියාගේ කකුල් දෙකේ යකඩ සපත්තු...දණහිසේ ඉඳන් පහලට යකඩ පටි දාල ගාඩ් එකත් දාල...happy ඉලන්දාරියාගේ අතින් අල්ලගත්තා...ඒ මුණ පුරා ඇදුන හිනාව හරිම සුන්දරයි....ලෝකේ තියන ලස්සනම හිනා වලින් එකක්....happy ගේ දවසම ලස්සන වෙයි මේ හිනාවෙන් පස්සේ...happy ට හිතුනා...

happy කෑම ගෙනියන බෑග් එකේ චොකලට් එකක් තිබුණා වගේ happy ට  ලාවට මතකයි...හෙමිට බෑගයට අත යවලා ඒක අරන් ඉලන්දාරියාගේ අතේ හොරෙන් තිබ්බාම මේකා ට ගිය මල් මල් හිනාව....

happy ඊළඟ ස්ටේෂන් එකෙන් බහින්න යද්දී....ඉලන්දාරියා happy එක්ක හොඳටම යාලුයි...අතේම දැවටිලා...
ඒත්..මොකෝ වැඩට එක්ක යන්නය....
happy....දුකෙන් වුනත් මුණ අතගාල සමු ගත්තා...

"යන්නම් පුතේ...."
ඉලන්දාරියා බෝල ඇස්දෙක කරකවලා ඔලුව වැනුවා....
සීට් එකට වඩා ඉලන්දාරියට ඕන වුනේ...ආදරේ...සැලකිල්ල...කියල මම ඒ වෙලාවේ තේරුම් ගත්තා...

මේ ගජ ඉලන්දාරියට ඕනනම් වයස ....4ක් විතර වෙන්න ඇති..බොරැල්ලේ ළමා රෝහලේ විකලාංග සායනයකට යන මේ ඉලන්දාරියා මට මතක් කලේ ශේන්යාගේ හත් පෙති මලේ උන්න යාළුවා...

happy....ඇත්තටම හත් පෙති මලෙන් වටිනාම පෙත්තක් නෙළුවා කියල...happy ට හිතුනා....




7 comments:

  1. උඹේ හිත හරිම අපුරුයි හැපි, හැපියෙන්ම හිටු

    ReplyDelete
    Replies
    1. ඔයාල එක්ක ඉද්දි ඉතින් හැපී inne හැපී එකේම තමයි....

      Delete
  2. එකනම් දුක හිතුනු හැපී කතාවක් හැපියෝ ... කියවල ඉවර වුනාම මටත් කඳුළු ආවා .

    ReplyDelete
    Replies
    1. හ්ම්ම්ම්....ගෙඹි උනත් අප්පා කඳුළු නේ බස්සි.....

      Delete
  3. බොහොම සංවේදී සටහනක් හැපියෝ...
    හැමදාමත් හැපි වේවා!!

    ReplyDelete
    Replies
    1. බස්සි...සන්තෝසයි ආවට.... හිතට දැනුනා මටත් මේක...

      Delete